Mikyas Mon - Lâikiyle Şarkı Sözleri

Mikyas Mon şarkıcısının popüler şarkılarından Lâikiyle şarkısının sözlerini sizlerle paylaşıyoruz. Mikyas Mon - Lâikiyle Şarkı Sözleri sitemize 9 Kasım 2014 Pazar tarihinde admin tarafından eklenmiştir.

Kayıplar her , her sene içerisi acıları toprağa teslim eder
Sefillik yüzünü karartır kötülük, savaş içerisine sürükler
Katil balıklara yem attığın sürece etini yemeyi bekler
Hayallerin olmadığı sürece tuvale nasıl resmedebilirsin
Keşfedilmek için surların da bir oyuk oluştur ve çıkıp git
Size göre bir anlamı kalmamakta oluşan bu harabenin

Taş yerinden kolay kalksa ağırlığını bastıramaz
Külfet zincirine dikilen tüm ağıt , kaldırılmaz
Sağır sultan selametini zevklere borçluysa
Yardakçılarına ekilen tohumlar , arpa sarar

Pahalı yaşamların ucuz mutluluğu kalbi boğar
Tahtına tacı koymak istiyorsan doğru kapıyı arala
Şahsına baki deyil Rap , Arabezik de kelindir
Şaplağı vuran kişidir senin en gereksiz bilincin

Terapiler bi dağ olur , yoksulları sevindirir
Yokluğunda ağlamaktan göz pınarlarım seyrelir
Terki diyar eylesin yar titrek eller birleşir
Tebessümler nihayetinde , emekçilere emektir

ekolojik dengede kal , en kıritik beslemeyken
Sarsıcı depremi hissedersin dünyanın merkezinden
Dünyanın merkezi , ruhları bekleyen alev topudur
Doğarken bile ölüm senfonilerini hatırlatırlar

Nakarat
Olmuyor ,
Olmuyor ki hasım ara sıcaklarında kasımpatı sararır
Dilim nefret üzerine çadır kurarken kalbim bulanır

Tek bir adanın üzerinde . binlerce insan dolanır
Elinde kabze oynaşır ve çeker silahın tetiğini
Açılan yaraların üstüne , hangi pansuman gerekli
Şerefle yaşamaktır hayat , şerefle ölebilmektir

Tarifi yok bu yazdıklarımın , gör , izle ve anla
Gece yada gündüz heba olur , seyanslar fazla
umutsuzluk göz çanaklarımı kana bulayan katil
Sırlar açığa çıkmadan bulundu Asrın kehaneti

Sefir doğar gökyüzüne sıcaklığında kavrulursun
Ay doğar karanlık geceye bulutlar üstüne yorgan olur
Naraları yükselen insanların derdi paradır
satmak için neyin kaldı , nelerinden vazgeçtin

Boş gelipde dolu gitmek sadece akıl kearıdır
İlim tuzluca bir denizdir , içmesini bilen dirilir
Sehabe olur yaptıklarım kum çölünde iz bırakır
Hangi fırtına eserse essin aynı dal üstündeyim

Nakarat
Olmuyor ,
Olmuyor ki hasım ara sıcaklarında kasımpatı sararır
Dilim nefret üzerine çadır kurarken kalbim bulanır