Ich habe mit dir gelebt mein ganzes Leben.
Ich kenne dich in- und auswendig, scheint mir,
Und alle meine Erinnerungen verweben
Sich ganz mit deinem Namen und mit dir.
Sie sagen, du tust gut, ich glaube eher,
Du rührst mich, wühlst mich auf, wenn ich dich sehe,
Du triffst mich tiefer, du gehst mir viel näher,
Du tust mir weh!
Du tust mir weh!
Du malst dich an mit grellen bunten Farben,
Sie schminken dich mit Oberflächlichkeit,
Aber ich sehe jede deiner Narben
Und alle Schatten der Vergangenheit.
Vergessen und verraten und geschunden,
Wenn ich hinter deine Fassaden seh,
Ist mir‘s, als spürt‘ ich jede deiner Wunden,
Du tust mir weh.
Du tust mir weh.
Staatsmann und Hinterbänkler, alle kamen
Mit großen Sprüchen und mit Prunk und Pracht,
Und alle schmückten sich mit deinem Namen
Und gingen wie die Diebe in der Nacht.
Es schmerzt zu sehen, wie sie dich mißbrauchen
Für jede Lüge, für jedes Klischee,
Um ihren Phrasen Leben einzuhauchen,
Du tust mir weh.
Du tust mir weh.
Fast alle meine Freunde sind gegangen.
Gewiß, manchmal verstehe ich sie gut.
Ich habe nur zu sehr an dir gehangen,
Mit meiner Trauer und mit meiner Wut.
Wie oft verlasse ich dich in Gedanken
Und komme kleinlaut zurück, bevor ich geh!
So stiehlt man sich nicht vom Bett eines Kranken,
Du tust mir weh.
Du tust mir weh.
Du hast mich um ein Stück Freiheit betrogen,
Mich, der nichts Teureres als Freiheit weiß.
Doch immer hat es mich zu dir gezogen,
Vielleicht kenne ich darum ihren Preis.
Ich liebe dich, du Stadt mit allen Schmerzen
Und trage halt, wohin immer ich geh‘,
Einen Splitter von dir in meinem Herzen!
Du tust mir weh.
Berlin tut weh.
Bütün yaşamım boyunca seninle yaşadım
Sanırım senin içini dışını biliyorum
Bütün anılarım senin adınla ve seninle
Tamamen iç içe geçiyor
senin iyi olduğunu söylüyorlar, daha çok inanıyorum
Bana dokunuyorsun, beni heyecanlandırıyorsun
Seni görünce içime işliyorsun, çok yakınlaşıyorsun
Bana acı veriyorsun!
Bana acı veriyorsun!
Açık değişik renklerle boyuyorsun kendini
Sana yüzeysel bir makyaj yapıyorlar
Ama ben senin her yara izini görüyorum
Ve geçmişin bütün izlerini
Unutulmuş, aldatılmış ve sömürülmüş
Binalarının arkasına baktığımda
Bütün yaralarını hissediyor gibiyim
Bana acı veriyorsun!
Bana acı veriyorsun!
Devlet adamları tefeciler, hepsi geldiler
Büyük sözlerle, debdebe ve gösterişle
Ve hepsi senin adınla süslediler kendini
Ve gittiler gecede hırsız gibi
Seni nasıl incittiklerini görmek acı veriyor
Her yalan için, her bir klişe için
Onların sözleri etrafında yaşamı kurmak
Bana acı veriyorsun!
Bana acı veriyorsun!
Nerdeyse bütün arkadaşlarım gittiler,
Elbette bazen onları çok iyi anlıyorum
Yalnızca ben sana daha çok bağlıyım
Hüznüm ve cesaretimle
Düşlerimde ne çok terk ediyorum seni
ve gitmeden önce sana geliyorum süklüm püklüm
İnsan bir hastanın yatağından böyle ayrılmaz
Bana acı veriyorsun!
Bana acı veriyorsun!
Bir avuç özgürlük için bana yalan söyledin
Özgürlükten daha pahalı birşey bilmeyen bana
Ama yine hep sana çekti beni
Bu yüzden biliyorum belki onun fiyatını
Seni seviyorum, seni bütün acıların kenti
Ve nereye gitsem hep taşıyorum
Senden bir parçayı yüreğimde
Bana acı veriyorsun.
Berlin acı veriyor.
Reinhard Mey - Berlin Tut Weh Şarkı Sözüne henüz yorum yapılmamış. Reinhard Mey - Berlin Tut Weh şarkı sözüne ilk yorumu siz yaparak katkıda bulunabilirsiniz.;