Seyit Argum - Duygu Bahçesi Şarkı Sözleri

Seyit Argum şarkıcısının popüler şarkılarından Duygu Bahçesi şarkısının sözlerini sizlerle paylaşıyoruz. Seyit Argum - Duygu Bahçesi Şarkı Sözleri sitemize 10 Ağustos 2015 Pazartesi tarihinde admin tarafından eklenmiştir.

İnsanlar ah şu insanlar ne kadar garip bi varlıktırlar.
Hergün birinin yanında menfaat salıncagında sallanırlar,
Neden her seferinde ektiklerini biçeceklerini unuturlar
Sonucu bile bile yolu koyulurlar,ve bu yolun sonunda kaybolurlar...

Hayatımdaki sessizligin sebebi güvensizligin tetikledigi kimsesizlik.
Aşktan korkumun sebebi sahte sevgi ya da sevgisizlik.
İşte bu yüzden hayat filmimden aşk bölümünü kestik.
Ne kadar kalbime hakim oluyosamda biliyorumki bu büyük bi eksik

Sevgiliye gerek duymuyorum sakın olaki bana duygusuz demeyin
Ben gerçek mutlulugu kalemimle kagıda döktüklerimde buluyorum
Yazarken kendi içimde kayboluyorum hadi buna yapın bi yorum.
Bakmayın gülebildigime içimdeki savaşları gelin bide bana sorun.

Terkedilen hıçkırarak ağlarken terkeden için var mı bi sorun?
Kalbine güvenmeyen neden ümit verir gelecek için budur sorum.
Şu da varki cevabı verildiginde gideni getirebilecek mi bu soru?
Şunuda hatrlatayım ki pişmanlık suçunda agır geçer sorgu

Acı çekmek aşkta son durak,
Varsa mutluluk arayıp bulak.
Yaşam dengesi gereği duygu bahçesinde hüzün çiçekleri hep sulak

Şöyle bi gerçek var insan ne kadar sevmedigini dile getirsede
Dile getiremediklerinde içten içe büyük bi özlem saklar,
Hadi yak lan! Anılarını yüregin el vermiyosa git içinde saklan.
Yerinde olsam ahmaklık edip sevgimi nefisteki gurura satmam,

Sağım solum önüm arkam herkes bana diyoki herşey kader kısmet
Kalbime yenilip zora düştügümde dedikleri şey yenisi gelir elbet,
Aşka bu denli basit bakılıyoken inancını yitirir samimiyet.
Zevkü sefa eylemek degildir aşk,bu bozuk zihniyeti aklında yoket.

Ben bu dünyanın adaletini varya! Seyit sus ve sakin ol!
Her seferinde içimden gelen bu ses isyanlarımı bastırıyor.
İnsanların düşüncesizliklerini düşünmek beni delirtiyor,
Elemeliyim hayatımdan bu kişileri ve kalbime çizmeliyim yol.

Ben kalbime gömüldüm,halimi görenler beni sömürdü.
Adam gibi gönül verdigimiz için mi bu son biz reva görüldü?
Belkide sonumuzu biliyorduk buna ragmen yalpalandık gönüllü.
Sorarım size aşkından aklını kaybedenlere acı çekmek ödül mü?