Şiirbaz - Kim Bu Şiir? Şarkı Sözleri

Şiirbaz şarkıcısının popüler şarkılarından Kim Bu Şiir? şarkısının sözlerini sizlerle paylaşıyoruz. Şiirbaz - Kim Bu Şiir? Şarkı Sözleri sitemize 11 Eylül 2017 Pazartesi tarihinde admin tarafından eklenmiştir.

Verse 1
İnsanoglunun çizdigi kanlı resim,
Rap Yıldız Tilbe bende onu pezevenklerin elinden çekip alan Tatlısesim.
Medya mensuplarına bilgi verin,
Çünkü nesil müzigin kendisinden çok magaziniyle ilgilenir.
Kaçtın gene de gölgen müzik farklı yetenek ögren,
Ben boynun gibiyim asla üç yüz atmış derece dönmem.
Hiphop deyip giydim kanlı gömlek içim boglur,
Sanırım ben sizden biraz fazla ölmek için dogdum.
Nazımların şiirleri,Denizlerin davasıyız,
Kalemim dile gelse der ‘ben Musan'nın asasıyımYaz şiir bütün eski defterleri kapat,
Tavrım sert en az Vinnie pezin ses telleri kadar.
Benim gerçegim yazılır,dalga geçtiginiz bülent
Dahi sizi görse dönüp der ben erkegin hasıyım.
Kulaklarına sancı rapim onca faşist kolpacının,
Ben şiir,en sevdigin rapçi degil yoldaşınım.
Nakarat 2x
Teybine benim şarkın attıgın an,
Tek bi soru gelir o zaman aklına
‘Kim bu şiirBenim hikayeler farklı bak
Mutlu son yok ölüm var aniden.
Her gece yine gömülüp o yastıgıma
Kabusları görüp yine yazdım al
‘Kim bu şiirKalemim namlu kadar paslı lan
Yorulsam da durmam sahiden.
Verse 2
Biraz farklıyım bu kafa doguştan kırık,
Ben her sokak çocugunun hissettigi soguk sancıyım.
Protest şarkı yalandan tepkinin ismi,
Kork çünkü ben dp'den sonra gelen yek lirisistim.
O saçma pop şarkılarını reddetti bünyem,
Bu kadar destege muhtaçsan al destekli südyen.
Mest etti gündem sizi çok yön olumsuz,
Tek derdim kavga olsa mc degil boksör olurdum.
Rezil herif yanılma sanma geri gelir yarınlar,
Unutma hiphop daima olur ezilenin yanında,
Bu yüzden bi çok burjuvazi kokoş bize güldü,
Tahrirde bir arabım ben Roboski'de Kürdüm.
Ben güneş oldugumda her gölge silinir ezik,
Müzigimi dinlerken eglenme git öfke krizi geçir.
İyimserlik kör ettikçe gözünü kaygılar azalır
Ben şiir ezilen halklar için şarkılar yazarım.Peace !
Nakarat 2x
Teybine benim şarkın attıgın an,
Tek bi soru gelir o zaman aklına
‘Kim bu şiirBenim hikayeler farklı bak
Mutlu son yok ölüm var aniden.
Her gece yine gömülüp o yastıgıma
Kabusları görüp yine yazdım al
‘Kim bu şiirKalemim namlu kadar paslı lan
Yorulsam da durmam sahiden.
İnsanlar çeşitlidir dünya denen bu hanede,
Kimisi açken kimisi gidip sıçar altın tuvalete.
Hepsi bu çarpık sistemdeki çarkların kalleşligi,
Yumruklar havada yaşasın halkların kardeşligi.
Ellerimle parçalayıp gögsümü,
Her gece çıkartıp kalbimi kalemle ikiye bölüyorum.
Beni anlaman için her akşam ölmen gerek çünkü,
Ben bu dünyayı en makyajsız haliyle görüyorum.